Marathon des Alpes-Maritimes / Nice – Cannes 2015

Het doel op sportief vlak dit jaar was de Marathon des Alpes-Maritimes in Nice. Starten in een zee van lopers, onder een stralende zon in november, van Nice naar Cannes, alles leek perfect om mijn PR van 2u47 te verbeteren.

Helaas ben ik mijn zwaarste trainingsweek niet goed doorgekomen. 110 kilometer in een week lopen bleken er net vijf te veel te zijn, met als resultaat een stressfractuur aan mijn linkerenkel. Hoewel ik in de weken hierna nog stiekem hoopte op deelname, bleek al snel dat dat vrij onrealistisch was…

Dus naar Nice als personal coach van mijn broer Bart.

Nice is zalig en zeker als het baadt in een loopsfeer. Gewoon het besef dat iedereen met loopschoenen daar is voor het zelfde doel heeft mij vaak koude rillingen gegeven. De start van de marathon was dubbel, enerzijds zalig genieten van de sfeer, anderzijds een traantje wegpinken omdat ik aan de zijlijn stond. En wat een massa! De laatste loper vertrok maar liefst vijf minuten later dan de eerste!

Voor Bart was het zijn eerste marathon. Ambitie was uitlopen, met een lichte hoop op een tijd van onder de vier uur. Vertrokken bij het ballonnetje van de vier uur, liep hij na de eerste bevoorrading reeds enkele honderden meters ervoor. Na 21 kilometer lag hij perfect op schema, maar het zwaarste moest dan nog komen natuurlijk. De eerste dertig kilometer waren genieten, daarna begon het lastiger te worden met opkomende krampen. Uiteindelijk is hij mooi geëindigd in een tijd van 4u04, echt wel knap voor een eerste marathon!

Met mijn fiets slaagde ik er in om Bart meer dan tien keer te zien tijdens zijn marathon, voor bevoorrading, voor wat peptalk, voor wat verfrissing. Super om de marathon zo te volgen en zeker voor herhaling vatbaar!

De sfeer was zo magisch en ik heb er zo van genoten, dat ik terug weet waarom ik het doe, waarom ik zoveel train. In Nice kom ik ooit terug voor een Ironman, daar ben ik zeker van. Maar misschien eerst een paar kleinere doelen stellen … :).